Fietstocht Zoutroute, ca 62 km

Tegenwoordig is zout een goedkoop en een gemakkelijk te krijgen product. We kunnen ons haast niet voorstellen, dat het in de middeleeuwen zo kostbaar was. Men had toen veel zout nodig om vlees, vis en groenten voor een langere tijd te bewaren. Een van de mogelijkheden om zout te verkrijgen was winning uit turf. Bij de as van verbrande turf voegde men water of zeewater toe. Zout lost vervolgens op in het water. Slik en zand zakken naar de bodem terwijl de niet verbrande turfresten op het water bleven drijven. Deze resten werden er voorzichtig afgeschept.

Zout is vandaag de rode draad en we fietsen ten noorden van Breda.  Al vanaf de ijstijd heeft zich in deze streken veen gevormd. De veenlaag was op sommige plaatsen wel drie meter dik. Het veen werd afgegraven en gedroogd om er brandstof, turf genoemd, van te maken. Later werd er dus ook het zout uit gehaald.

Zout is door de eeuwen heen altijd heel belangrijk geweest. Daarom zei men: “Zout is goud”.