Afgelopen jaar is er met groot enthousiasme deelgenomen aan de bijeenkomsten creatief schrijven. Deze zomer gaan we wisselende verhalen op onze website met je delen:
‘Taalverhaal’ (n.a.v. een boektitel door Roos)
‘Ik probeer mijn pen’, een nieuwe. Een pen met antisliphouder. Zacht tussen mijn middel- en wijsvinger. De greep vasthoudend, zoals het hoort, ik het geleerd heb. Het boek ‘Ik probeer mijn pen’ uit de boekenkast gehaald. Het lijkt me leuk om hiermee te starten. Hopelijk leidt het ook tot meer inspiratie. Wat is er veel geschreven, wat is er veel bedacht en ook wel gejat misschien. Toch zegt iedere schrijver het op een eigen manier. De verhalen vertellen voort, de verteller vertelt en schrijft voort. De een inspireert de ander. De anderen souperen het op, genieten van de taal van gedichten en boeken, samengesteld uit een onuitputtelijke bron. Het breidt zich uit naar steeds grotere vormen en meerdere dimensies. Ik probeer mijn pen en schrijf mijn gedachten op dit papier. Hoe is het mogelijk dat uit het alfabet zoveel woorden, zinnen, verhalen en poëzie kan ontstaan. Het is voor mij net zo verbazingwekkend als de uitbreiding van het heelal. Onmetelijk en niet te begrijpen. Woorden stromen door de ruimte. Zinnen, talen, gezang, alles genoteerd sinds de schrift is ontstaan. Ik zie ze fladderen in de ruimte en wil ze grijpen, vasthouden en benoemen. Alsmaar woorden, zinnen. Ik ben niet snel genoeg.
Ik pak een letter zonder woord te zien en parkeer die even in mijn gedachten, die weer verder stromen. Ik geef me over aan de stroommmmm, zodat mijn mond in de m-stand blijft staan: mmmah, zal wel, laat maar los, adem in en verwonder me. Bewonder het. Het is een creatief proces, taal in woorden uit te beelden. De klanken zijn muziek, de tekens zijn uniek, want elke streek en plaats in de wereld heeft een eigen duiding, intonatie, melodie, ritme en betekenis. De TaalStraat, de taalstand, taligheid verblijdt en blijft. Woorden verdwijnen en nieuwe komen. Levende taal is veranderlijk. Taalvaardigheid begint al in de wieg. Het eerste geschreeuw is al een taalteken! Het mondje van de baby stoot en vormt geluiden uit. Deze zijn de eerste aanzet tot de taalontwikkeling. Taaluitingen komen zo tot communiceren, krijsen, kraaien, nabootsen. Alles is taalontwikkeling. Nog een lange weg te gaan naar de spreek-, spraak- en schrijfkunst en schrijfvaardigheid. Onze schrijvers en dichters hebben net zo’n start gemaakt als elk baby’tje. Wondermooi zo’n begin.
Op dinsdag 10 september start er een nieuwe reeks bijeenkomsten, kom en doe mee!
